انواع منبع انبساط بسته؛
منبع انبساط بسته همان طور که از اسم آن مشخص است منبعی است که با هوای آزاد تبادلی ندارد و فشار موجود در مخزن توسط یک مکانیسم به وسیله بالشتک های هوا و یا گازی مانند ازت تامین می شود. منبع انبساط بسته شامل مخزنی است که در آن بخشی برای قرار گیری یک گاز بی اثر تعبیه شده و در قسمت دیگر بخشی برای وارد شدن آب در حال گردش در سیستم گرمایشی وجود دارد. در این نوع مخازن فشار سیستم در اثر ایجاد تعادل بین فشار بخش گازی و آب در گردش تنظیم می شود. به همین دلیل مخارن انبساط بسته باید در قسمت هایی در موتورخانه و یا نزدیکی دیگ نصب شوند و در ارتفاعی بالاتر از آب ورودی دیگ قرار داشته باشند.
در منابع انبساط بسته، بسته به نوع ساختار و عملکرد شان و نوع گاز به کار رفته در مخزن گازی خود به دو دسته مخازن انبساطی قابل تنظیم و منابع انبساط دیافراگمی تقسیم بندی می شوند. در ادامه با این دو نوع منبع انبساط بسته آشنا می شوید.
منبع انبساط بسته قابل تنظیم
در این مخازن فشار آب موجود در سیستم دائما اندازه گیری شده و میزان آن در یک مقدار مشخص ثابت نگه داشته می شود. بدین ترتیب که در اثر تغییر دمای آب در گردش در سیستم گرمایشی، حجم آب در گردش در افزایش و یا کاهش یافته و بدین ترتیب میزان هوای موجود در مخزن تحت تاثیر این تغییرات تغییر می یابد. به عبارت دیگر با گرم شدن تدریجی آب موجود در سیستم گرمایشی و ورود آن به مخزن انبساط، حجم آب به مرور افزایش یافته و بدین ترتیب هوای موجود در مخزن انبساط خارج می شود.
زمانی که میزان آب موجود در مخزن به مقدار حداکثر خود رسید شیر خروجی هوای داخل مخزن بسته شده و فشار درون مخزن در حد ثابت و مشخص قرار می گیرد. پس از آن با افزایش حجم آب و یا کاهش حجم آب مخزن وارد عمل شده و با کاهش و یا افزایش آب موجود در مخزن فشار را در حد ثابت شده نگه می دارد. یکی از معایب موجود در مخازن انبساط بسته قابل تنظیم این است که در مواردی امکان ورود هوای موجود در مخزن به آب وجود داشته و بدین ترتیب می تواند باعث ایجاد حباب درون سیستم گرمایشی و لوله ها شود. این امر باعث می شود نیاز به هواگیری لوله ها و سیستم گرمایشی بیشتر شود.
منبع انبساط بسته تیوپی
منبع های انبساط بسته تیوپی دارای یک تیوپ لاستیکی در درون شان هستند که مخزن را به دو بخش تقسیم می کند. در فضای بیرون تیوپ لایه هوا و یا گاز تحت فشار وجود داشته و درون آن توسط آب در گردش موجود در سیستم گرمایشی پر می شود. به این صورت که زمانی که داخل تیوپ،که با آب منبسط شده پر شده است، تحت فشار آب زیادی قرار گیرد، تیوپ لاستیکی را به افزایش حجم می یابد و زمانی که این فشار بیش از آستانه تحمل بخش گازی باشد سیستم وارد عمل شده و با باز کردن شیر خروجی آب اضافی خارج شده تا فشار درون مخزن مجددا به حد نرمال اولیه باز گردد. از جمله معایب مخازن انبساط بسته دیافراگمی می توان به این موضوع اشاره کرد که تیوپ لاستیکی موجود بین دو قسمت گازی و مایع می تواند به مرور خاصیت خود را از دست داده و سوراخ یا پاره شود و مشکلات متعددی در سیستم گرمایشی ایجاد و آن را مختل کند.